Ni to skunksa, ni to Indianina ogon, czyli rabicano
Umaszczenie Rabicano warunkowane jest przez gen dominujący Rb. Powoduje on rozmieszczenie niewielkiej ilości rozproszonych białych włosów w okolicach zadu i pachwin konia. To zjawisko zwane jest indiańskim ogonem lub ogonem skunksa (Wilisowska, 2012).
Cechy charakterystyczne wzoru rabicano: mieszane włosie w pachwinach (może tworzyć pasy w okolicy żeber) oraz u nasady ogona (perfecthorseauctions.com).
Ogier arabski Sabat z daleko zachodzącym wzorem Rabicano (_ _ee Rb_). (chomikuj.pl/yawa2/Stadnina Janów Podlaski)
Ogier Saracen (_ _eeRb _) półbrat Sabata, również posiadający ogon skunksa jednak w mniejszym zasięgu.
(Stadnina Janów Podlaski/ polskiearaby.pl)
Gagra (_ _ee Rb_) córa ogiera Saracen z wyraźnie widocznym indiańskim ogonem odziedziczonym po ojcu. (stud.com.pl)
Maść ta może przypominać nieco dereszowatą, zwłaszcza przy dużym zasięgu, przez co jest z nią często mylona, choć nie ma z dereszowatością nic wspólnego. Występuje ona u koni arabskich, koni pełnej krwi angielskiej, Quarter Horse oraz małopolskich (Stachurska, 2002).
Przykłady Rabicano na różnych umaszczeniach bazowych: kasztanowaty rabicano, gniady rabicano, ciemnogniady rabicano oraz kary rabicano (bazakoni.pl/ colourfulequines.tumblr.com) Rabicano często opisywane jest jako „w siwiźnie”, co jest błędem.
Z doniesień właścicieli wynika, że ten wzór może ujawnić się u źrebiąt pochodzących od rodziców go nieposiadających. Ponad to, jedni zauważyli niewielkie jego zmiany. Natomiast inni zaobserwowali jego pojawienie dopiero po kilku miesiącach życia źrebiąt, ale także jego spory wzrost ilości białych włosów w późniejszym czasie.