Na wstępie spróbuję objaśnić pokrótce termin chimery i mozaiki. Oba te terminy w dużym stopniu nakładają się na siebie, jednak niektóre źródła wyodrębniają te dwie nazwy dla nieco różniących się przypadków.
Chimerą nazywa się organizm posiadający komórki różniące się genetycznie. Powstają one w wyniku: podwójnego zapłodnienia komórki jajowej, połączenia zarodków lub wymianie części komórek pomiędzy nimi. W rezultacie osobnik taki posiada część narządów o innym składzie chromosomalnym niż reszta jego organizmu.
Natomiast mozaikę genetyczną definiuje się jako osobnika posiadającego dwie lub więcej linii komórkowych odrębnych kariotypowo lub genotypowo, ale pochodzących z jednej zygoty. Wbrew pozorom mozaiki u ssaków nie są rzeczą rzadką, ponad połowa jest ich różnymi odmianami. Przykładem takiego przypadku są wszystkim dobrze znane koty szylkretowe. (Dorland’s Medical Dictionary for Health Consumers, vivo.colostate.edu)
Chimera owcy i kozy. Widać wyraźnie w okrywie część pokrytą wełną i włosami. Nie należy jej mylić z hybrydą owcy i kozy. (mentalfloss.com)
Takie przypadki wśród koni są niezwykle rzadkie, ale za to widowiskowe. O ile jedne z nich zostały potwierdzone badaniami, że są chimerami, tak z innymi miałam problem z odnalezieniem wiarygodnych źródeł, dlatego będę używać terminu mozaiki dla tych drugich. Ale zacznijmy od początku….
Pierwszym zdjęciem na jakie natknęłam się lata temu i zwróciło moją uwagę była fotografia klaczy kuca islandzkiego Miljón fra Grund, jedyne jej dostępne zdjęcie wygląda tak:
Niestety nie znalazła żadnych informacji na jej temat najprawdopodobniej była ona mozaiką. (whitehorseproductions.com)
Niecodzienny widok, jednak nie jest to jedyny taki przypadek w tej rasie. Jak wcześniej wspominałam jest to przypadek nieprzebadany. Bardziej spektakularnym, ze względu na obecność genu srokatości (tobiano), jest ogier Litningur frá Möðrufelli. Z tego co udało mi się dowiedzieć, zostały przeprowadzone analizy i potwierdzono chimeryzm. Jego hodowca, ze względu na niezwykłość jego maści nazwał go Litningur, czyli chromosom. Poniżej kilka zdjęć tego ogiera ( Eiðfaxi, 3. issue 2008, p. 11).
Jako źrebię. (lisamortberg.se)
Jako dorosły. (horsegroomingsupplies.com)
Kolejnym niezwykłym osobnikiem jest Stetson’s Mr. Blue rasy Amercian Paint Horse, który podobnie jak Litningur frá Möðrufelli posiada srokatość, ale typu sabino. Urodzony w 1995 roku od klaczy JBS DYNASTY ROSA po ogierze STETSONS CHIEF. Jak dzieje się w przypadku chimer nie przekazał swojego niecodziennego umaszczenia swojemu potomstwu.
Stetson’s Mr. Blue. Białe plamy oraz niebieskie oko są spowodowane przez wzór sabino. (poneyxpress.com/ re-volta.pl)
W całej okazałości. (Kimberly Granfield/tumblr.com)
Dunbars Gold ogier – chimera. (dunbarsgold.com)
Z tego typu chimer (bardziej plamistych) przejdziemy do nieco inaczej wyglądających, które podobne są do innego umaszczenia, które będzie omawiane w przyszłości, a mianowicie- pasiastości lub jak kto woli umaszczenia tygrysiego. Ostatni opis dotyczy ogiera American Quarter Horse – Dunbars Gold, którego chimeryzm został odkryty przez zwykły przypadek. Standardowe badania pochodzenia sprawiły niemały problem naukowcom, ponieważ badali oni próbki tego koni kilka razy, ale ciągle wychodził im wynik, że włosy (na których wykonywali analizy) pochodzą od dwóch koni. Najzwyczajniej w świecie byli przekonani, że włosy zostały przez przypadek wymieszane, zwłaszcza jeżeli próbki pobiera się od większej ilości koni. Jednak po kolejnej analizie nowej próbki wyszedł im podobny wynik, a właściciel konia posiadał tylko tego osobnika do badań, więc nie mógł wymieszać próbek. Trzecia próba obejmowała badanie krwi, więc trudno było w tu coś pomylić. Test wykazał, że krew ogiera nie posiada genu Y, tylko XX jak dla klaczy. Było to podstawą do kolejnych testów pojedynczych cebulkach włosowych, których część była męska,a reszta żeńska. Po bliższym przyjrzeniu się temu przypadkowi okazało się, że Dunbars Gold jest chimerą. (Hamilton, 2006).