Szampańskie

Przybysz zza oceanu

Umaszczenia szampańskie występują u kuców, koni ras szlachetnych, ale również pociągowych! Odnajdziemy je głównie w rasach pochodzących zza oceanu, bo to po tamtej stronie globu pojawiła się ta mutacja. Co ciekawe, badania wykazały, że wszystkie szampańskie konie pochodzą od jednego osobnika! Odnajdziemy je takich rasach jak np. Tennessee Walking Horse, American Saddlebred, Peruvian Paso oraz American Quarter Horse, ale również u pociągowych koni American Cream Draft (Nie sugerujcie się nazwą, bo jest myląca!). Poza nimi, raczej trudno je spotkać. (Sponenberg i Bowling, 1996). W Polsce przedstawicielami tego umaszczenia są na przykład konie AQH w Baltic Ranch i DRR Ranczo Rzeczyca.

Błyszcząca sierść i nakrapiana skóra

Gen szampański powoduje dużą zmienność. Rozjaśnia czarny pigment do brązowego lub oliwkowego, a czerwony do żółtego, jednocześnie nadając sierści metaliczny połysk. Interesującym jest fakt jaśnienia barwy okrywy na przestrzeni życia zwierzęcia. Na to wszystko nakłada się jeszcze jabłkowitość, która jest inna, bo odwrócona ciemna w środku i jasna na zewnątrz! Konie szampańskie charakteryzują się również specyficznym wyglądem skóry, która jest różowo-sina z ciemnym nakrapianiem. Cętki pojawiają się dopiero jakieś dwa miesiące po urodzeniu i można je wtedy zauważyć w okolicy pyska, oczu oraz zewnętrznych narządów rozrodczych, gdzie skóra nie jest owłosiona.

Piękne oczy

Konie szampańskie zmieniają także kolor oczu. Maluchy rodzą się z błękitnymi tęczówkami, które wraz z wiekiem zmieniają barwę na zielonkawą, by ostatecznie stać się bursztynowymi.

• 

• 

• 

• 

Efekt rozjaśnienia genem Ch jest różny w zależności od maści wyjściowej. Dlatego spotyka się trzy warianty umaszczenia szampańskiego: bursztynowy, złoty i klasyczny. Wyróżnia się dodatkowo jeszcze osobną grupę, tzw. barwę kości słoniowej, w których konie posiadają zarówno gen szampański, jak i kremowy (Thiruvenkadan i in., 2008).

Bursztynowy szampan

Rozjaśnienie konia gniadego przez szampański gen nazwano bursztynowym szampanem. Osobniki takie mają złotą sierść z brązowymi odcieniami, a ogon i grzywa są ciemniejsze od reszty ciała, podobnie jak kończyny, ale nie czarne, a raczej czekoladowe. Często tak umaszczone konie brane są za jelenie.

• 

• 

Złoty szampan

Konia kasztanowatego z genem szampańskim nazywamy złotoszampańskim, które mają sierść koloru jasnego złota. Grzywa i ogon mogą być tego samego koloru lub jaśniejsze. Zwierzęta te często bywają mylone z izabelowatymi, ale głównym elementem odróżniającym je od nich jest skóra o różowym kolorze, wpadająca w lekki siny odcień oraz jej nakrapianie. Rasą, która prezentuje ten kolor jest wspomniana wcześniej American Cream Draft. Ciekawym faktem jest to, że wszystkie te konie w rasie mają wspólnego przodka. Była nim klacz Old Granny, która w stanie Iowa w 1905 rok zapoczątkowała tę niecodzienną i piękną rasę koni pociągowych.

• 

• 

Klasyczny szampan

Konie koloru karego, których maść rozjaśnia gen Ch, określa się mianem umaszczenia klasycznego szampańskiego. Nazywane sa również „gołębimi szarymi”, czy też „beżowymi bułanymi”. Swym wyglądem przypominają nieco konie bułane lub myszate, więc część z nich bywa tak opisana w dokumentach (Stamatelakys, 2008). Wielu uważa tę wariację za najładniejszą, bo swoją przepiękną ciemnostalowoolikową barwą przypominają wyżły weimarskie. Ich skóra wydaje się wpadać w odcienie fioletu, a tęczówka jest nieco bardziej zielona niż u innych wariantów. Zjawiskowe, prawda?

• 

• 

Połączenie nazywane kością słoniową powstaje z oddziaływania genu szampańskiego z locus Ch z kremowym z locus C. Maści te przypominają kolory warunkowane przez gen Ccr z tą różnicą, że konie mają ciemno nakrapianą skórę oraz bursztynowe oczy (Stachurska, 2002).

• 

• 

• 

Znajdź nas na Facebooku!