Na pewno każdy z Was widział na żywo lub na zdjęciu Haflingera. Dlaczego wspominam akurat o tej rasie? Wynika to z powszechności występowania u niej umaszczenia kasztanowego z konopiastą grzywą i ogonem. Możecie pomyśleć, ale co w tym dziwnego, niezwykłego? A to, że za ten efekt odpowiedzialny jest osobny gen- flaxen. To zjawisko dotyczy wyłącznie koni kasztanowatych i jest rzadkie. Ma to związek z recesywnością tego genu odpowiedzialnego za rozjaśnienie włosia do koloru słomkowego. Allel dominujący F sprawia, że włosie grzywy i ogona jest koloru ciała, natomiast recesywny w formie homozygoty powoduje ich rozjaśnienie. Jak wcześnie wspomniałam ten efekt u Haflingerów jest pospolity. Powodem takiego stanu rzeczy jest wyeliminowanie z populacji, na przestrzeni czasu, allelu dominującego F.
Nie należy mylić działania tego genu z podobnym efektem genu srebrnego. Gen flaxen działa tylko na czerwony barwnik, natomiast gen srebrny na czarny i oprócz zmiany koloru grzywy i ogona rozjaśnia i też inne obszary ciała. (Sponenberg, 2003)
W jaki sposób działa ten efekt? Kojarzenie dwóch konopiastych, kasztanowatych koni ff powoduje u potomstwa odziedziczenie od każdego z rodziców po jednym allelu f, w efekcie będzie również homozygotą ff jak rodzice. Tak dzieje się w przypadku Haflingerów.
Natomiast w efekcie połączenia osobnika kasztanowatego z konopiastą grzywą ff ze „zwykłym” kasztanem FF uzyskamy wyłącznie normalne kasztanowate konie – nosicieli Ff. Czy można uzyskać konopiastego kasztana z połączenia osobnika kasztanowatego z konopiastym osobnikiem? Tak, jeżeli osobnik kasztanowaty jest heterozygotą Ff, to jest 50% szans na konia z konopiastą grzywą. Od dwóch „normalnych” kasztanów również można uzyskać „konopiaste” źrebię z prawdopodobieństwem 25%, jeżeli rodzice są heterozygotami Ff.