Pręgowanie zwykłe i niezwykłe
Każdy „dachowiec” kojarzy się zazwyczaj z burym futrzakiem, którego pręgowanie jest podstawą. Za wystąpienie tego efektu w pierwszej linii odpowiedzialny jest gen Agouti, który w swojej „dzikiej” formie powoduje powstanie cieniowania na włosach. Zatem skąd biorą się koty bez prążków? Jest to owocem recesywnej mutacji, która w formie homozygoty równomiernie wybarwia włos.
Przyjrzyjmy się bliżej tym allelom i co mogą one ciekawego pokazać! Możecie być na prawdę zaskoczeni!
A – dominujący allel Agouti odpowiada za „dzikie” ubarwienie włosa – wielobarwne jak na obrazku poniżej. Ten zabieg natury przyczyniał się do lepszego maskowania zwierzęcia. Jest to dość często spotykany efekt zwłaszcza wśród gryzoni, tj. królików, myszy, szczurów, wiewiórek itp.
a – koty o genotypie aa mają włosy o jednolitym kolorze na całej swej długości przez co nie ujawnia się żadne paskowanie. Ciekawostką jest fakt znoszenia tego efektu przez gen XO odpowiedzialny za barwę rudą, dlatego możemy zobaczyć kotki tricolorki z rudymi łatkami w prążki, a z czarnymi bez.
Gdy mamy już otwarte „drzwi’ na paski przez gen Agouti może ono przybierać różne formy w zależności od posiadanego przez kota genotypu. Odpowiedzialny jest za taki wzór gen T ( ang. tabby pattern) w trzech wersjach, których wzajemnywpływ przedstawia poniższe równianie:
TA >T>tb
– T – allel ten jest najpowszechniej spotykanym pręgowaniem u kotów (A_T_). Nazywany jest pręgowaniem makrelowym ze względu na podobieństwo do wzoru, który ta ryba posiada lub dzikim. Ustępuje działania pręgowaniu abisyńskiemu.
– TA – jest to mutacja dominująca nad dwoma pozostałymi. Nazwana została abisyńską, ponieważ u tych kotów ją zaobserwowano. Maskuje ona pręgowanie dwóch pozostałych pozostawiając zaciemniony płaszcz na grzbiecie zwierzęcia (A_TA_).
– tb – recesywna mutacja, która wytwarza szersze, dobrze zaznaczone pasy pręgowania ze wzorem ostryg lub byczego oka. Przybierany wzór określa pręgowaniem klasycznym. Koty ją posiadające mają genotyp (A_tbtb).
