Sabino ciężkie do zidentyfikowania
Kolejnym umaszczeniem srokatym, według niektórych zaliczanym do wzoru overo, jest wzór sabino powodowany jest przez gen Sb1. Charakterystyką konia sabino są: w dużej części biała głowa oraz kończyny. Plamy posiadają nieregularny kształt, często z mieszaniną włosów białych z barwnymi lub wyrastanie białych włosów na kolorowej skórze w rezultacie ukazując spektakularny efekt.
Plamy wzoru sabino bardzo często są postrzępione, ale zdarzają się też gładkie. (horseforum.com/ picasaweb.com)
Przeprowadzone badania wykazują natomiast, że niekoniecznie jest to wzór należący do overo. Położenie genu Sb1 znajduje się w bliskim sąsiedztwie genów umaszczenia dereszowatego i tobiano. Z przeprowadzonych testów na koniach, które wyglądają na sabino, nie wykazano obecności u nich allelu Sb1. Podobnie było z końmi kompletnie białymi, których nie podejrzewano o nosicielstwo genu Sb1, a które dawały potomstwo wyłącznie sabino. Sposób dziedziczenia tego umaszczenia jest jeszcze nie do końca wyjaśniony. Badania ciągle trwają nad rozwikłaniem tej zagadki i dokładnym określeniem, czym właściwie jest wzór sabino.
Część barwnych miejsc na skórze może zostać pokryta białymi włosami dając bardzo ciekawy efekt, a jeszcze ciekawszy przy dużej ilości rozdrobnionych plamek i mixie koloru włosów.(reddickranch.net /pinterest.com)
Sabino w rasach
Występuje on w znacznym nasileniu w rasach Clydesdale, Paint Horse, Gypsy Vanner Horse, u koni miniaturowych, niektórych kuców oraz u rasy Tennessee Walking Horse (Stamatelakys, 2007). Wyróżnia się wzór minimalny oraz maksymalny sabino. Ma to związek z ich ekspresją na danym koniu. Osobniki, które posiadają wysokie odmiany na nogach oraz latarnię, bądź szeroką łysinę na głowie określa się mianem wzoru minimalnego sabino. Natomiast jego przeciwieństwem są konie białe lub tylko z ciemno umaszczonymi uszami oraz dodatkowymi plamkami na tułowiu, które nazywa się wzorem maksymalnym sabino (Holmes, 1998). Podejrzewa się, że wiąże się to z genotypem konia, czy jest hetero- lub homozygotą. Jedna kopia allelu Sb1 najprawdopodobniej odpowiedzialna jest za wersję minimalną wzoru sabino, a w układzie homozygotycznym za maksymalną (Stamatelakys, 2007).
Ogier Shire o wzorze minimalnym sabino. (deviantart.net)
W końcu zakrywając ja prawie całą, aż maściste kropki są trudno widoczne dając maximum sabino. (messlerpainthorses.com)
Tak jak wcześniej wspomniałam podstawowymi cechami tego umaszczenia są wysokie odmiany na kończynach (minimum dwie nogi) oraz szeroka łysina lub latarnia na głowie obejmująca oczy. Często plamy na kończynach „wchodzą” na brzuch, a ich krawędzie są niesymetryczne i postrzępione (Sponenberg, 1998). Część koni posiada dodatkowo mieszaną sierść przypominająca wzór dereszowaty obejmująca nieraz całe ciało lub sporą jego część. W wyniku czego, często mylone są z końmi dereszowatymi lub końmi o wzorze ramowym overo. Poza tym zdarza się, że niektóre osobniki zmieniają umaszczenie z wiekiem, więc podejrzewa się, że może być to w części wzór progresywny, ale jeszcze nie wiadomo z jakiego powodu tak się dzieje (Holmes, 1998). Na podstawie swoich obserwacji Sponenberg podejrzewa, że nie ma powiązania pomiędzy wielkością białej powierzchni plam, a produkcją letalnych białych źrebaków, które i tak zdarzają się bardzo rzadko (Sponenberg, 1998).