Umaszczenie pręgowane (brindle)
Prążkowane wzory można spotkać u bydła oraz psów i są one dość popularne. U koni takie efekt określa się pręgowaniem tygrysim i jest on bardzo spektakularny. Istnieją hodowcy, którzy w szczególności zajmują się takimi przypadkami u koni i starają się rozwikłać tą zawiłą zagadkę powstawania tego niecodziennej okrywy włosowej. Sugerują oni kilka źródeł pochodzenia pręgowanych koni.
Brindle u koni
U koni jest to bardzo rzadka i kontrowersyjna maść. Zacznę od tego co charakteryzuje ten kolor- są to zazwyczaj ciemniejsze, cienkie, pionowe pasy na ciele. To wcale nie oznacza, że każdy koń w paski będzie prawdziwym pręgowanym.
Paski u bułanych
Źródła podają różne informacje na ich temat. Spora część z nich idzie w parze z genem bułanym i nadmierną ekspresją pręgowania. Nazywa się je pręgowaniem smużkowym. Nie jest on dziedziczny, ale lepiej widoczny od prawdziwego pręgowania. Prawdopodobnie jest związany z genem bułanym, bo najczęściej można go zauważyć u osobników z tym allelem. Ale i tak wszyscy określają ją nazwą brindle. Najczęściej takie konie posiadają pręgowanie tylko po jednej stronie ciała.
Dwa rodzaje chimer
Kolejna to chimery, czyli najprościej rzecz ujmując konie powstałe z połączenia dwóch zarodków. Zwierzęta takie posiadają dwa genotypy, co można łatwo stwierdzić w badaniach. Niestety nie przekazują one swojego wyglądu potomstwu. Ponad to ich pasy są bardzo wyraźne i zajmują zwykle całe ciało. Idealnym przykładem jest pasiasty ogier Dunbars Gold, z którym wiąże się ciekawa historia. Otóż przekazywano dwukrotnie próbki jego włosów do laboratorium z którego otrzymywano wiadomość o zmieszaniu próbek włosów. Ten fakt zdziwił właścicielkę, ponieważ był to jedyny koń w stajni od którego pobierano materiał do badań. Postanowiono więc pobrać od niego próbki krwi. Wyniki były zdumiewające, bo okazał się, iż ogier posiada dwa genotypy ogier i klaczy! Przykładem chimeryzmu jest również myszata Sharp Trilogy oraz siwo-kasztanowaty Sharp Too.
Oprócz pasów, chimery mogą być również w plamy. Można wyliczyć trzy znane przykłady. Pierwsza, to klacz kuca islandzkiego Miljón fra Grund. Wygląda ona jak kasztan z czarnymi plamami. Drugą chimerą jest ogier Litningur frá Möðrufelli, który zdaje się być trójkolorowym przekładańcem – rudo, biało, czarnym. Jest to wynik dodatkowego nałożenia się na chimeryzm jeszcze srokacizny tobiano. Jego imię jest nieprzypadkowe, bo oznacza chromosom! Trzeci, to ogier APH Stetson’s Mr. Blue, który podobnie jak poprzedni koń ma również na sobie białe połacie, ale o innym pochodzeniu – sabino.
Efekt choroby Incontinentia Pigmenti (IP)
Następnym przykład dziedzicznego pręgowania to efekt działania choroby- nietrzymania barwnika /zespół Blocha-Sulzbergera (IP). Związana jest ona z płcią, ponieważ tylko samice na nią cierpią, a samce giną w życiu płodowym. Chore zwierzę wykazuje pręgowanie podobne do chimerycznego, ponieważ rodzą się o sierści o dwóch odcieniach. Niedługo po porodzę zaczynają się drapać. Pojawiają się zmiany wysięgowe, które przekształcają się w brodawkowe. Części włosów udaje się odrosnąć i przypominają one wełniste twory, a reszta pasów skóry pozostaje bezwłosa. Inne objawy choroby, to problemy ze wzrokiem, uzębieniem, układem nerwowym i kostnym. Więcej w artykule.
Cieniowanie przypominające pręgowanie u koni tarantowatych, dereszowatych oraz rabicano
Zdarza się, że u koni tarantowatych o wzorze derki lub leoparda, rabicano lub dereszowatych powstaje na ich bokach coś na kształt pręgowania. Mieszanka sierści zdaje się być w tych miejscach bardziej poukładana, co skutkuje ułożeniem się białych włosów w cienkie smugi wzdłuż linii żeber. U dereszy te paseczki przyjmują ciemny kolor.
Prawdziwe brindle
Rok 2016 przyniósł nie lada nowinkę. Badania określiły ogólny fenotyp pasiastych koni, który nie jest jednolity. Pod lupę wzięto konie rasy AQH i APH, które cechowały się pręg i mocną teksturą pasów sierści, to jedna grupa, a druga zaś wykazywała bardziej pigmentowe pręgowanie (słabiej widoczne) oraz skąpą grzywę oraz ogon. Były one również widoczne na białych plamach! Gen odpowiedzialny za te zmiany nazwano BR1 od ang. brindle 1. Co ciekawe dziedziczy się on w bardzo specyficzny sposób- monogennej chromosomowej cechy semidominującej! Znajduje się on na chromosomie X, czyli jest ściśle związana z płcią! Heterozygotyczne klacze miały dobrze widoczne pręgowanie oraz normalne owłosienie. Przykładami są klacz
