Jabłkowitość jako taka ma kilka postaci. Zależne jest to od działania genów lub nie. Jak one wyglądają? O tym później, ale najpierw wymienię ich rodzaje:
1. Najbardziej powszechną i mogącą pojawić się na każdej maści jest zwykła sezonowa jabłkowitość:
Powstaje ona podczas zmiany sierści dwa razy do roku na wiosnę i na jesień. Włosy leżące bliżej większych naczyń krwionośnych wypadają później niż te od nich oddalone. W efekcie konie tracą sierść, która tworzy jasne wnętrza jabłuszek.
(bloodjournal.hemtologylibrary.org)
2. Kolejną odmiana tego zjawiska jest jabłkowitość u koni siwych:
W tym przypadku zasada działania jest podobna jak u sezonowej jabłkowitości z tą różnicą, że u koni siwych jest to etap utraty koloru. Nie znaczy to, że koni siwych nie „dopada” jabłkowitość sezonowa.
(fotografia własna)
3. Następnym rodzaj, to odwrócona jabłkowitość u szampanów:
Pojawia się ona sezonowo u koni szampańskich w formie ciemnych plamek w jasnej obwódce, dlatego nazywa się je odwrócona jabłkowitością.
4. Jabłkowitość trwała u koni srebrnych. Zwykle nasilona młodym wieku, później nieco słabnie. Jest niezależna od pór roku.
(ndulgy.com/ horseandhound.co.uk)
5. Ostatnia wariacja, to odwrócona jabłkowitość u koni dereszowatych:
(pinterest.com)
Pojawia się sezonowo przy zmianie szaty z letniej (jaśniejszej) na zimową (ciemniejszą), ale też niektóre konie dereszowate posiadają go na stałe w formie progresywnej. Jeżeli posiadają go dłużej i w efektownej wersji, to może być on opisany pod postacią sznurowania.