Od początku..
Założenie początkowo bloga, a później strony wynikło z braku polsko-języcznych źródeł na których można znaleźć pełne i wiarygodne informacje dotyczące maści koni. Jako osoba zajmująca się tym zagadnieniem chciałabym przedstawić ten temat ciekawie i zrozumiale…….może zacznę od początku:)
Ewolucja koni
Wraz ze zmianą warunków rozpoczęła się zmiana cech zwierząt domowych. Ta swego rodzaju „rewolucja” nie ominęła także koni. Przebieg ewolucji koniowatych od Eohippusa do konia domowego (Equus caballus) zaowocował znacznymi zmianami budowy, ale także odmiennym wyglądem okrywy włosowej (Whitaker i Whitelaw, 2009). Wszyscy przodkowie konia właściwego posiadali umaszczenie umożliwiające imbezpieczne schronienie przed drapieżnikami. Początkowo maskowały się pośród leśnej roślinności, później, wraz ze zmianą budowy ciała, na otwartych przestrzeniach w otaczających je trawach. Był to dla nich idealny kamuflaż, zapewniający bezpieczeństwo i możliwość przetrwania. Zwierzęta te posiadały głównie brunatno-brązową sierść na grzbiecie oraz czarną stojącą grzywę bez grzywki, czarne były również dolne partie nóg oraz ogon. Mniej intensywne odcienie brązu zlokalizowane były w okolicy brzusznej, pyska oraz oczu. Ponadto okrywa posiadała rozmaite jasne plamki w obrębie grzbietu oraz czarne pręgi na kończynach. Wraz z kolejnymi formami ewolucyjnymi sposób rozmieszczenia wymienionych obszarów ulegał modyfikacjom (Wilisowska, 2012).
Bardzo kolorowe konie
Jak wykazują badania, poszczególne maści pojawiały się kolejno w różnych odstępach czasowych. Dzikie konie z okresu późnego plejstocenu, których szczątki znaleziono na północnej Syberii, miały umaszczenie gniade. Próbki pobrane były między innymi na terenie wysp Lachowskich. Natomiast w Europie ten sam kolor potwierdziły próbki pobrane w Niemczech i Ukrainie. Datowano je na środkową epokę kamienia (15000-11000 p.n.e.). Kolejnymi maściami, które pojawiły się na Syberii, w okresie wczesnego brązu, były: kasztanowata, kara oraz gniado-srokata (sabino). Najwcześniej pojawiło się umaszczenie kasztanowate, bo około 3000 lat p.n.e.. Powstało ono w wyniku mutacji w locus E. To umaszczenie rozprzestrzeniało się w tak szybkim tempie, że osiągnęło próg 28% w czasie epoki brązu. Pozostałe maści, to znaczy kara i gniado-srokata (sabino), rozprzestrzeniły się między 3000-2500 lat przed Chrystusem. Inne mutacje odpowiedzialne za wzory białych plam oraz rozjaśnienie okrywy włosowej powstały w późniejszym czasie (Ludwig i in., 2009).